مقاله بین المللی/ فواید پیلاتس را بشناسیم / قسمت اول

مقاله بین المللی/ فواید پیلاتس را بشناسیم / قسمت اول
مشخصات مقاله: مقاله ذیل مقاله ای کامل و تخصصی در خصوص رشته پیلاتس می باشد که در دو قسمت درسایت هیات همگانی استان انتشار داده می شود.
موضوع مقاله:
AbstractAbstract (Turkish)Full TextPDFSimilar ArticlesContact the AuthorContact the Editor
Effects of Pilates Exercises on the Social Physical Concern of Patients with Fibromyalgia Syndrome: A Pilot Study
نویسنده:
Nimet Korkmaz,
Issue: Volume 25 – Issue 4 – December 2010
منبع: Page: 201-207, The Archives of Rheumatology is indexed in the Science Citation Index Expanded
تاثیر ات روی متابولیسم و وزن و کل بدن
بررسی تاثیر پیلاتس بروی بدن و حتی در رفع بیماری سندرم فیبرومیالژی هاست
بررسی تأثیر تمرینات پیلاتس بر نگرانی فیزیکی اجتماعی (SPC) بیماران مبتلا به سندرم فیبرومیالژی (FMS) بود. همچنین هدف ما تعیین تأثیر تمرینات Pilates بر قدرت، شاخص توده بدن (BMI)، درد و افسردگی است. مواد و روشها: ۲۵ بیمار زن با دامنه سنی ۳۳ تا ۶۳ سال (میانگین: ۷/۵۱ ± ۱۶/۴۹) ارزیابی شدند. همه بیماران با توجه به معیارهای کالج روماتولوژی آمریکا (ACR) با FMS تشخیص داده شدند. بیماران تحت برنامه تمرینی Pilates شامل یک ساعت تمرین سه بار در هفته به مدت ۱۲ هفته انجام شد. قبل از ورزش و در پایان هفته ۱۲، وزن بیمار، قدرت گرفتن دست، قدرت پشت، نسبت چربی بدن و BMI اندازه گیری شد. اندازه گیری های قبل و بعد از ورزش مقایسه شد. سطح درد بیمار با استفاده از مقیاس آنالوگ بصری (VAS) تعیین شد. برای تعیین سطح افسردگی بیماران از پرسشنامه افسردگی بک (BDI) استفاده شد. سطح SPC بیماران با مقیاس اضطراب جسمانی اجتماعی (SPAS) بدست آمد. ارتباط بین نمرات SPC و مقادیر آنتروپومتریک و سطوح درد و افسردگی بررسی شد. نتایج: تمرینات پیلاتس وزن بدن، BMI، نسبت چربی بدن و SPC و میزان درد بیماران را به طور قابل توجهی بهبود داد. هیچ تغییر آماری معنی داری برای قدرت گرفتن دست و یا عقب وجود نداشت. بین نمرات SPC و نسبت چربی بدن، وزن، BMI، و نمره درد و افسردگی بیماران قبل و بعد از تمرین رابطه آماری معنیداری وجود داشت. نتیجه گیری: برنامه پیلاتس ۱۲ هفته ای تاثیر مثبتی بر پارامترهای آنتروپومتریک، SPC و میزان درد و افسردگی بیماران FMS داشت. بیماران مبتلا به FMS می توانند با استفاده از تمرینات Pilates برای کنترل وزن، بهبود ظاهر فیزیکی و کاهش میزان SPC و درد و افسردگی، و بدون عوارض جانبی ناخواسته، انجام دهند. برای به دست آوردن شواهد بیشتر در مورد اثربخشی تمرینات پیلاتس، مطالعات اضافی در مورد گروه های مختلف بیمار مورد نیاز است.
چکیده هدف: هدف از انجام این مطالعه بررسی تأثیر تمرینات پیلاتس بر نگرانی فیزیکی اجتماعی (SPC) بیماران مبتلا به سندرم فیبرومیالژی (FMS) بود. همچنین هدف ما تعیین تأثیر تمرینات Pilates بر قدرت، شاخص توده بدن (BMI)، درد و افسردگی است. مواد و روشها: ۲۵ بیمار زن با دامنه سنی ۳۳ تا ۶۳ سال (میانگین: ۷/۵۱ ± ۱۶/۴۹) ارزیابی شدند. همه بیماران با توجه به معیارهای کالج روماتولوژی آمریکا (ACR) با FMS تشخیص داده شدند. بیماران تحت برنامه تمرینی Pilates شامل یک ساعت تمرین سه بار در هفته به مدت ۱۲ هفته انجام شد. قبل از ورزش و در پایان هفته ۱۲، وزن بیمار، قدرت گرفتن دست، قدرت پشت، نسبت چربی بدن و BMI اندازه گیری شد. اندازه گیری های قبل و بعد از ورزش مقایسه شد. سطح درد بیمار با استفاده از مقیاس آنالوگ بصری (VAS) تعیین شد. برای تعیین سطح افسردگی بیماران از پرسشنامه افسردگی بک (BDI) استفاده شد. سطح SPC بیماران با مقیاس اضطراب جسمانی اجتماعی (SPAS) بدست آمد. ارتباط بین نمرات SPC و مقادیر آنتروپومتریک و سطوح درد و افسردگی بررسی شد. نتایج: تمرینات پیلاتس وزن بدن، BMI، نسبت چربی بدن و SPC و میزان درد بیماران را به طور قابل توجهی بهبود داد. هیچ تغییر آماری معنی داری برای قدرت گرفتن دست و یا عقب وجود نداشت. بین نمرات SPC و نسبت چربی بدن، وزن، BMI، و نمره درد و افسردگی بیماران قبل و بعد از تمرین رابطه آماری معنیداری وجود داشت. نتیجه گیری: برنامه پیلاتس ۱۲ هفته ای تاثیر مثبتی بر پارامترهای آنتروپومتریک، SPC و میزان درد و افسردگی بیماران FMS داشت. بیماران مبتلا به FMS می توانند با استفاده از تمرینات Pilates برای کنترل وزن، بهبود ظاهر فیزیکی و کاهش میزان SPC و درد و افسردگی، و بدون عوارض جانبی ناخواسته، انجام دهند. برای به دست آوردن شواهد بیشتر در مورد اثربخشی تمرینات پیلاتس، مطالعات بیشتری در مورد گروه های مختلف بیمار نیاز است
تأثیر تمرینات پیلاتس بر نگرانی فیزیکی اجتماعی (SPC) بیماران مبتلا به سندرم فیبرومیالژی (FMS) بود. همچنین هدف ما تعیین تأثیر تمرینات Pilates بر قدرت، شاخص توده بدن (BMI)، درد و افسردگی است.
مواد و روشها: ۲۵ بیمار زن با دامنه سنی ۳۳ تا ۶۳ سال (میانگین: ۷/۵۱ ± ۱۶/۴۹) ارزیابی شدند. همه بیماران با توجه به معیارهای کالج روماتولوژی آمریکا (ACR) با FMS تشخیص داده شدند. بیماران تحت برنامه تمرینی Pilates شامل یک ساعت تمرین سه بار در هفته به مدت ۱۲ هفته انجام شد. قبل از ورزش و در پایان هفته ۱۲، وزن بیمار، قدرت گرفتن دست، قدرت پشت، نسبت چربی بدن و BMI اندازه گیری شد. اندازه گیری های قبل و بعد از ورزش مقایسه شد. سطح درد بیمار با استفاده از مقیاس آنالوگ بصری (VAS) تعیین شد. برای تعیین سطح افسردگی بیماران از پرسشنامه افسردگی بک (BDI) استفاده شد. سطح SPC بیماران با مقیاس اضطراب جسمانی اجتماعی (SPAS) بدست آمد. ارتباط بین نمرات SPC و مقادیر آنتروپومتریک و سطوح درد و افسردگی بررسی شد. نتایج: تمرینات پیلاتس وزن بدن، BMI، نسبت چربی بدن و SPC و میزان درد بیماران را به طور قابل توجهی بهبود داد. هیچ تغییر آماری معنی داری برای قدرت گرفتن دست و یا عقب وجود نداشت. بین نمرات SPC و نسبت چربی بدن، وزن، BMI، و نمره درد و افسردگی بیماران قبل و بعد از تمرین رابطه آماری معنیداری وجود داشت.
نتیجه گیری: برنامه پیلاتس ۱۲ هفته ای تاثیر مثبتی بر پارامترهای آنتروپومتریک، SPC و میزان درد و افسردگی بیماران FMS داشت. بیماران مبتلا به FMS می توانند با استفاده از تمرینات Pilates برای کنترل وزن، بهبود ظاهر فیزیکی و کاهش میزان SPC و درد و افسردگی، و بدون عوارض جانبی ناخواسته، انجام دهند. برای به دست آوردن شواهد بیشتر در مورد اثربخشی تمرینات پیلاتس، مطالعات اضافی در مورد گروه های مختلف بیمار مورد نیاز است مطالعه بررسی تأثیر تمرینات پیلاتس بر نگرانی فیزیکی اجتماعی (SPC) بیماران مبتلا به سندرم فیبرومیالژی (FMS) بود. همچنین هدف ما تعیین تأثیر تمرینات Pilates بر قدرت، شاخص توده بدن (BMI)، درد و افسردگی است.
مواد و روشها: ۲۵ بیمار زن با دامنه سنی ۳۳ تا ۶۳ سال (میانگین: ۷/۵۱ ± ۱۶/۴۹) ارزیابی شدند. همه بیماران با توجه به معیارهای کالج روماتولوژی آمریکا (ACR) با FMS تشخیص داده شدند. بیماران تحت برنامه تمرینی Pilates شامل یک ساعت تمرین سه بار در هفته به مدت ۱۲ هفته انجام شد. قبل از ورزش و در پایان هفته ۱۲، وزن بیمار، قدرت گرفتن دست، قدرت پشت، نسبت چربی بدن و BMI اندازه گیری شد. اندازه گیری های قبل و بعد از ورزش مقایسه شد. سطح درد بیمار با استفاده از مقیاس آنالوگ بصری (VAS) تعیین شد. برای تعیین سطح افسردگی بیماران از پرسشنامه افسردگی بک (BDI) استفاده شد. سطح SPC بیماران با مقیاس اضطراب جسمانی اجتماعی (SPAS) بدست آمد. ارتباط بین نمرات SPC و مقادیر آنتروپومتریک و سطوح درد و افسردگی بررسی شد. نتایج: تمرینات پیلاتس وزن بدن، BMI، نسبت چربی بدن و SPC و میزان درد بیماران را به طور قابل توجهی بهبود داد. هیچ تغییر آماری معنی داری برای قدرت گرفتن دست و یا عقب وجود نداشت. بین نمرات SPC و نسبت چربی بدن، وزن، BMI، و نمره درد و افسردگی بیماران قبل و بعد از تمرین رابطه آماری معنیداری وجود داشت. نتیجه گیری: برنامه پیلاتس ۱۲ هفته ای تاثیر مثبتی بر پارامترهای آنتروپومتریک، SPC و میزان درد و افسردگی بیماران FMS داشت. بیماران مبتلا به FMS می توانند با استفاده از تمرینات Pilates برای کنترل وزن، بهبود ظاهر فیزیکی و کاهش میزان SPC و درد و افسردگی، و بدون عوارض جانبی ناخواسته، انجام دهند. برای به دست آوردن شواهد بیشتر در مورد اثربخشی تمرینات پیلاتس، مطالعات بیشتری در مورد گروه های مختلف بیمار نیاز است
ادامه دارد………………
منتشر شده در هیأت ورزش های همگانی استان تهران